EPM_Vea Porotetani_195807.pdf
- extracted text
-
Te 58
O
TE
Matahi :'!
'Y'
■v-
-
HIHl 7
-
TIURAI 1958.
3
\
'Mi
mm
Kv
t'j!
Hooiiemaiahiti hoè: HOE-AHURU 'fARA — A. ,Tacot, Dirccü'iu'-.UhanL
m
swi
5/38-48
Philippi 2/3-4, 14-15.
^Irava: Philippi 1/27 “Eau ra ta outou parau i te Evanclia
Mataio
te Mcsia”.
^■laapapuraa uo te auraa no teie irava : “/i au in oiiioii haa>
pa^oraa i le maii mea atoa, i te hua no te Evanelia.
Eaha te huru no te taata i roto i to tatou tau? E to’na hi-
ite nei?
to’na iho oraraa ; te imi nei oia i
temau ravea ia roaaia’na te moni... “e naf'eaerahi ai ta‘umoni”.
Ua imi atoà oia i te mau ravea e roaa’i ia’na te mana, e na
roto i teie nei mau mana‘6 e tupu ai to’na teitei, to’na tecteo.
Ua hinaaro oia ia roaa oioi, ia rahi, ia puai. I te mau mahana
atoà teie ta’na imiraa tumu : la tupu e ia manuia ta’na opua-
naaro
tuniu, ta tatou e
Ua fauau te mau taata atoà i roto i te hara, i rc'.o i te
tiaraa feia moè i roto i te hara. E riro ra ei taata keresi¬
tiano na roto i to’na tiaturiraa papu ia lesu ei Faaora mau
no’na. e na roto atoà i te pupuraa ia’na iho ia lesu Mesia
ra tei faatataurohia e tei pohe e tei tiafaaliou mai.
i to’na anotau, e
te mau taata tei
pee i to raton iho mana‘o e tei haamoè i te hinaaro no te
.\tua ia raton, (hioraa: e haapeapea te leia keres'Hano i
te taata tei ore roa i feruri i te parau o te Atua, tei ore i
haere i te pureraa, tei imi i to’na iho maitai e tei faarue i
te parau note aroha, tei tahitohito i.te parau no te oroà Mc
E no reira c tia ia parau, mai ia lesu
taata keresitiano te tahi tei haapeapea i
raa
E-na roto i te rahiraa no teie nei i'miraa, ua haapae oia i te
tahi taime iti no te feruri e no te imi i te maitai ta te Atua i
faataa no’na. (Na roto i te taio e te feruriraa i te parau na te
Atua, na roto i te pure fetii e te mau ohipa paieti, tei tupu
roto i le paroika, mau ohipa varua ).
i
e
hio tatou eaha ta te Parau na te Ati a e titau
,^|âi iaei tatou.
Te faaite nei oia: Deuteronomi, pene 8 irava 3;
faaite ia oe e ere o te pane anaè ra te mea eora'i te taa¬
ta nei, O te mau mea atoà ra
taata i te reira”.
i haapa'ohia e lehova ra, e ora te
E no reira, a hio hohonu tatou,
hoi te parau a te Atua, no te
mau no te taata keresitiano.
i roto i teie nei “lii‘o” oia
faahaamana‘o ia tatou te auraa
I
—
i to’na Atua na roto i te pure i te
mahana atoà : ^‘e pure na roto i te parau mau e te
tei imi i te hanahana no lesu, c no’na anaè.
varua”;
0 te taata ia tei ore roa i tiaturi i to’na iho mana'o taata; tei
i tiaturi i te mau taata (no te faaora ia’na), teie ra, tei pu-
ore
to’na mau hinaaro taatoà i te Atua. O te taata ia tei làataahia e te Atua, e no te Atua oia.
E no reira, èita roa te taata e riro ei keresitiano na roto noa
i te huru no to’na fanauraa (noa’tu e taata keresitiano to’na
mau metua). E ere atoà te tiaraa keresitiano mai te hoè faufaa ai‘a, e aore ra te tahi haamaruururaa no te tahi ohipa mai¬
pu i
tai ta’na i rave.
oia
Mafeo e riro ai ei taata Keresitiano ?
Î1
keresitiano tei pupu i to’na tiaturiraa i roto i
ia lesu, o te taata tei tapea lamau i F- faaroo.
O te tahi faehau no te Evanelia. E teie te ravea hoè roa
feia
to na Faaora
faatupu no te titau i te taata (e i’avea ohie,
paari roa) ia faaroo te taata io’
Mesia
la'nu 'ramniii. E na roto i teie ravea, e ô ai te taata i ro¬
to i te tahi ao api. Ua vaiho oia i te ao maiamua no te
Adamu matamua e ua tomo oia na roto i to’na hinaaro, i
roto i teie nei nuu api no te Adamu piti, <'ia hoi lesu
ta
te Atua
teie
ra
e
e
ravea
Mesia.
uei ao api e ere no
i te parau no lesu, no te farii atoà ia lesu i
roto i to tatou aau, no te taaniu ia tatou ia’na. E teie ta
Na roto i teie tomoraa i roto i teie
te faaroo noa
ia’na : “te pupu nei au ia‘u iho no oe ”, e teie
jardionoraa : “e taata mau oe noù”.
E lui roto i teie nei tiaraa api, e ite ai tatou i roto i te
feia keresitiano, i lo’na haehaa, lo’na imiraa te maitai no
te taatoà, (eiaha i to’na anaè) to’na haapa‘oraa i te mau
haapiiraa uo te Parau no te Atua, ma te tuutuu ore.
III
Baha ta te feia Keresitiano e rave?
Mai ta te aposetolo i parau, te haere nei teie taata i mua,
i roto i te aroha. Te tumu no to’na huru o te aroha la.
E aroha oia i to’na mau taeaè, mau hoa. teie rà, e aro¬
ha atoà oia i to’na mau enemi ; mau taata atoà.
ta’na
O le taata ia tei haamailai
e
hoè aposctt4o,
hoi feia tei lahitohitohia, o te taïii ’taata mai te taata no te
reforomaîio. tei faainchia e te taata; o te tahi taata atoà
mai te peropheta : aita te taata i papu to’na huru mau.
t atou parau
Baha ts fêla Keresifsano?
mau
taata atoà tei riro mai te
O te tahi
Te
taata.
E i teie nei
etc...).
etc...
Ua iini oia i te maitai no
—
(Taio mai te tuatiraa i teie anaè i mua nei).
f
•>
F. A
To BHol^Orâ^
Iont'L
rg@
i'
O
H O T E T A
t^l li^maii
'Fei pillai
atoà iho ia vau ia outou e tae noa’tu i te hopeà o
t-eie nei ao.
(Mataio 28/20).
tou
oraraa.
lioè
mea
e
te Atua oia
no
e
opua oia i te pee i te tiafaahouraa i nia i te èà no te upootiaraa e te aroha, ua taupupu noa ra oia i to raton mau ui, e
Ei reira: ihoa''oia:
Te lioè taata? Mea nafca
na’na i
mau
atoà. Taua
te
ra
te tiiio e te varna, te
nei
tatou ia riro tatou “i roto i teie
ite
no
te iioè niea
lia
no
te lioè nohoraa.
e
aore
ra
te lioè taata,
no
oia
nei
ao
e^
ei aua-
mau,
\.
—
oia
no
to
to’na tavini
te tautnru ia
o
lakoba, te Atua no Iseraela, te
ia Iseraela i te rima o te Ati-Midiana ; “A haere ma te na-
puai no oe iia”. (Tavana 6/14).
Moria i te taime peapea no
o
to’na oraraa. Hinaaro oia i te
tamata i te faaroo o to’na tavani. E ua
ia Isaaka ta Aberahama e pupu nei ei
faE^hoi oia i ta’na tamaiti
tusia na roto i te faaue-
ta te Atua i faaue mai ia’na.
raa
mau
oia i te
ati,
i
ni
mau
ui i mairi e te
e
mau
ui
e
no
te mau faaoraraa i te taata tei tia
noa
rotopu i te faaroo, ma te puai o te huru mau ia no te lioè
^tua Faaora, tei tamau i te titiaifaroraa no to’na ra iianaliana.
Tei onei oia: I te maliana
no
te mau taata tei horoà ia raton
No’na, tei tiaturi la’na e o tei farii la’na ana‘e ei Fatu lioè roa
no
to ratou
oraraa.
Tei onei oia: I te mau hora ahoaho e te roliiroiii,
e
te paru- ,
paru o te tino. E liaaparari oia i te. pouri o to oe taiaraa.
haamaramarama oia i to oe eà ma To’na liuru itea-ore-hia.
Te iüinie tei reira oia: Aita
ririraa faaiiou tei
e
riro ei
e
raau
mana‘o ino
taero
no
te
E
tei roto i te
to te
E tei te
IL
—
A faaroo i Ta’na
El REIRA IHO A OIA.
O te pee mai laù ra, e ore ia
e haere na te pouri, e maramarania ora ia lo’na.
(loane 8/12)j
FA rrira ihoa oia: E rave paatoà a j>ee ai îa’na, e;mea maiia To'na huru. Eita oia e tatau ‘auhou i te mau ohipa faahiahia '
mau
parau :
i to tatou oraraa lino. nei. E iriti ra latpu i te uputa o to
aaù la'na, mai te horoà la’na ra i te hau e te haaviraa i
tatou *
t(^ ta¬
e
taata, tei reira oia
te
mau.
tere
e
ra
ha te
moana
e
na
revJ^jB
te
vahi atoà i hanianihia e A’na. Tei reira oia no
mau
te faaoaoa ia oe, e no
te mea tei reira oia i pihaiiho ia oef
la haanio'ahia oia».
A rave i to tootoo, e te mau hoa tei taio i te parau a te
Atua,
a
haere
oe, o
te
reo mau
na
te medebara, a pee
ia
no
to Fatu
o
i teie reo tei pii ia
lesu Mesia. Te pii ra ia
i reira, e aore ra Na’na iho e faahaere ia oe i mua.
la riro ei
atoà..,
Aita
Chresetiano, A haere i mua i to Atua. E o oe
papu e moe atoà to oe faaroo e aore ra o te
mea
faaruehia
oe
oe
e
i ite
to Atua.
e
tei reira oia te tia‘i niaira ia
oe
no
taua
parahiraa itea-ore-hia e oe, e Na’na e faaoti ta oe' i pato‘i
i teie nei à. Eita roa to oe oraraa e upootia e e parari i
te mau ohipa rarahi atoà. Na te aroha ra o lesu e ora neE
ite
Faaora, e tei onei Oia ia farlihia oia etia ai, i rcfP^
oraraa
nei mai teie atu mahana
a
tiatonu to mata i te
Atua ana‘e.
t^iosj
mmm
A feruri tatou i te tahi
tou huru mau i mua i te
I
—
nese
II
III
aau.
oe
To’na hanahana
piba^papairaa-iiarau, tei nia i te purumu, Jê!
nia i te mau faui’ao
mau
niairaa faaiiou, aita e ririraa faaiiou c aita atoà e îîtaraa faaiiou
ma
faaa^k
faaiiou, aita e faautuafare, aita atoà
parau rapae faaiiou e te faufaa-ore. ,
Te taime tei reira oia: Aita e mataùraa faaiiou, aita e faaoro-
oe
tei roto i te fare tutu, tei roto i te vahi raveraa-ohi^,
raa,
to oe
—
ia faainohia
e
Tei reira oia: Tei roto i te utuafare fetii, tei pihaiiho i
o te taata tei
roohia e te ma‘i, tei te vahi
te mau
vai nei, tei ro¬
itoito
oe
te roi
oe
I onei oia: No te mau feia atoà tei tiaturi la’na e
Ciiresetetiano i te
to
OIA.
Tei reira Van i teie mu niahaua, i reira oia ia mairi paa¬
raro a‘c i to Oe avae, ia ore oe ia tiaturi faaiiou ia
no
I onei oia no to’na Patereareha no Aberaliamo i nia i te mouà
ra
TEI REIRA
pillai atoà iho ia vau ia outou... O Ta’na ia i pa¬
a reva’i oia
i nia i te rai. (Mataio
29/20 ).
ore
32/29.
[ onei oia no to’na tavini o Gideona i te papairaa vine ra. Ua
parau atura oia ia Gideona te tono nei au ia oe e na oe e faamaa
parahiraa ra, na roto i to’na reva-
polie.
mai i te mahana
JE JAIME TEI REÎRA OIA.
“Ua haamaitai atura oia ia’na i reira ra”. Genese
iia
te
ra
toà i
cra e te Moà, i
piliai iho i te pape o labokato lakoba aiir
ia haamaitaihia oia, e ua tiàhia taua aniraa ra.
ora
te vaira anei te lioè taata
.e
Tei
rau
Atua
raa
aore
III.
puai e te oaoa, eiaha
hnama, te faufaa-ore e te polie.
Te hinaaro
..
taua taata ra ia haru taoà, e ir.i-
mau mea ra o
raa e
to tatou
ia tatou iho ia faaore
toù teoteo, toù mau niana‘o, toù nounouraa i te mau mea
roà
)ioa
î i te
haapa‘o te hoè mau parahiraa? Oia mau, o taua
tihia oia i nia i taua
Te l';inaaro nei tatou ia vai
riro noa to tatou tino mai te
te ino i roto ia tatou tei
la vaiho te lioè taata i te parahiraa
parau matamua ra, e mai te jieu e no te reira mau to teie nei
ao faai'ooraa i te tane e te vahiné tei rave i to raton mau tote pee ia lesu Mesia, te Imaora i
Tamaiti a te Atua tei riro mai ei taata.
ua
e
taata ra, o Vau ia. Te taatoàraa o toù tino, toù tiamaraa,
mav: parau matamua.
E in.'iha oia raau, ua farii tatou e ua riro tatou i taua
no
e
noa
No’na.....
ua
te
Ua ite oia
faufaa-ore
repo e te viivii. Eita roa e nehenehe
i taua mau mea ra.
—
O te taata tei hinaaro i teie nei anotau
ÎJ 1
mau
uiuiraa, ia ite tatou to ta¬
te Atua e i mua i te taata.
Eaha te tumu i hàmani ai te Atua i te taata nei? (Gearo no
).
Eaha te taaèraa tumu i rotopu i te taata e te animala?
Eaha te hopea no te taata e no te animala? Te toe
ra nei te tahi mea no te taata i mûri aè i to’na
hopea?
IV
Eaha te hoè taata liahiâ? I roto i to tatou feruri—
—
—
e ta te Bibilia e haapii mai ?
’
-/Nafea te taata e ô ai i roto i te ao varua?
Vï
Eaha te mau niea (e' te maa ohipa) tei tuu ia tatou i
raa ;
V
-
—
nia i té faito ho te ànirnala? I nia i te'faito hô te
hidfàmh? I ilia'i fè’ faiLO iid té varua ? ‘
'
mara-
(A taio i te pahonoraa i te Vea no te àvàe Àteté)
VEA
POROTETANI
fï
Et ïâfiiti devi
TABLEAU
{su!t0 et fin )
amis.
\Mlson ( à spn lieutenant) :
Ohé! Lieutenant préparez vos car¬
tes, prochaine escale aux îles des cap Vert. Faites vos point et
donne moi des nouvelles.
Wilson
(aux ciiisiners): Oh la! Cuisinier préparez-nous un
meilleurs plat, j’ai ce matin des invités de marque,
Wilson (après avoir regardé partout au timonier): Timonier
aux tours a tribord, direction Est, et
quand vous aurez en vue
les côtes belges pique droit vers le Sud.
Wilson (aux missionnaires) : Chers amis si vous voulez bien
descendi'e; le vent se lève et il ne serait plus bon de traîner
un
de
sur
le
nos
pont.
Jefferson : A vos
maitre à bord.
ordres Capitaine ! Après Dieu vous êtes le
Une des femmes:
Vous croyez Capitaine.-.quand fera un bon
voyage.
Wilson: Pour aujourd’hui rien à craindre mais pour les jours
à venir je ne rien vous assurer.
Un des missionnaire : Ne craignez rien, nous avons devant
nous
un
des meilleurs
Capitaines de l’Angleterre.
à bon port.
vous
RIDEAU.
.
0eme
TABLEAU:
U/i marin: (entrant)
y installer.
Une des femmes :
DANS LES CABINES.
Voici votre cabine, révérend, vous pou¬
vez
Je commence à me sentir mal, la tête me
tourne.
Déjà les ennuis qui commencent.
Jefferson: Il serait préférable de l’allonger sur ce lit. Tenez
madame, prenez ceci, cela vous soulagera, (on allonge la da¬
me sur le
canapé).
(Après un moment). Mes frères devant l’Eternel ; il serait
temps de rendre grâce à Dieu par une prière. Prions Dieu...
^||)tre
père.
'Wilson:
(qui arrive après la prière). Excusez-moi Messieurs,
je n’ai pas pu assister à votre prière, j’étais trop pris.
Jefferson : Nous savions vos occupations, Capitaine aussi nous
n’avons pas voulu vous déranger.
Wilson: Je suis seulement venu voir comment
tallés. Je dois l'emonter pour vérifier mes
me est souffrante?
grave.
vous
étiez ins¬
cartes. Tiens mada¬
enfermé ici dans cette cabine
après des semaines. 11 faut
abandonner, je vous en prie. Révérend. Il faut s’arrêter et
débarquer. !I le faut! Il le faut!
Son mari: Courage Elizabeth! Nous n’en avons encore
que pour quelques semaines.
Jefferson : Que Dieu vous redonne le courage et la force
de terminer ce voyage madame.
La femme: (en sanglotant)'. Je n’en puis plus, je suis à
bout. Révérend, laissez-moi dans un port.
Jefferson : Eeputez cette parole du Christ: Heureux ceux
qui pleurent et qui souffrent pour moi car le ro5"aume des
eux....
La femme:
Merci Révérend, vous me réconfortez, (elle
de sangloter).
L’autre ; 76“™“ jour, 78“™“, 80“™“,
84“™“, 86“™“, 89“™“, 90“™“...
Egre : (qui se lève brusquement). Non! Arrêtez ! ArrêtezI
Nous allons tous devenir fous. Ordonnez au bateau de ren¬
trer Révérend ! Ces îles n’existent pas, le Capitaine Cook
racontait des mensonges. C’est une folie que nous faisons.
Il faut rentrer, l’épreuve est trop forte. Et vous là, vous
pouvez supporter tout ceci, allons parlez, dites quelque
chose.
Capitaine; elle
trôle. Votre Foi est bien ébranlée.
Egre : Ou est donc ce Dieu à qui nous demandons de
fortifier notre Foi? Ou est-il? Pourquoi nous abandonnet-il? Je ne peux plus
croire, laissez-moi rentrer.
Jefferson: Ecoutez. Que celui qui me renie n’aura pas
droit au pain de vie, mais celui qui habite dans la retraite
du Très-Haut repose à fombre du Tout-Puissant. Compre¬
nez-vous ces paroles.
Eyre : Mais... mais... Oui, Révérend, vous m’avez jeté
de feau à la figure. Je vous remercie.
Pardonnez-moi je regrette mes paroles.
Jefferson : Je vous comprends cela peut arriver à tout
le monde.
Uautre
sera
soulagée
dans un moment.
W^üson : A part ça
tout va bien alors. ,Te vous laisse, (il sort).
Jefferson : Bon courage. Capitaine.
(Puis chacun se met d sa place), l’une dorlote son bébé, deux
la 4“='"° se relève et lit, les hommes sortent leurs
bibles et lisent. Le dernier se met à compter: L' jpuf, 2“'“%
qome^
jour, 15'™“ jour, 17“™“, 19“™“, 20“™“ jour ;. . ..
autres tricotent;
Un des enfants ; ipleurqnt). Maman ! Je veuX; r.entrpr à, la njaison,
Une autre femme (en sanglotant). Il faut que nous ren¬
trions, je n’en peux plus. C’est un supplice que de rester
Jefferson : Remettez-vous Eyre ! Vous perdez tout con¬
Son mari:
Jefferson: Ce n’est pas
68“™“, 70“™“, 74“™“
cesse
«Voulez-vous
litions
Le temps de faire les dernières vérije descendre.
rejoindrais.
et
L'enfant: C’est vrai maman! Alors je serai sage.
L’autre: continue à compter : 25“™“ jour, 29“™“ jour, 32“™“,
37“™“, 40“™“, 46“™“, 49“™“, 57“™“, 60“™“ jour. Ab ! Que c’est
long que c’est long ! Pas une terre pas une île. 64“™“ jour,
cieux est à
^mVilson : C’est trop d’honneur pour moi mais je ferai mon pos¬
sible pour vous mener
gros chien. Dis maman il faut reptrer. La l"® {air
triste). Allons mon petit, ne pleure pas, tu sais bientôt nous
allons voir un joli pays et là, tu auras beaucoup de petits
mon
je veux, je veux. Je veux revüir grand maman et Black
compte : 191“"?“ jour, 194“™“, 197“™“, 208“™“. Nous
le 5 Mars 1797.
sommes
Un marin arrive et crie : Tout le monde sur pont ;
est
en
vue.
Tahiti
( Tout le monde se lève et se précipite dans les
coulisses.
Jefferson: Remercions Dieii, qui nous a conduit jusqu’au
terme de notre voyage.
RIDEAU.
7“™“
-tAËLEAU'
-
^ SUR LA
COUPÉE... L'ARRIVÉE
Les missionnaires arrivent suiTé'pônt et poussent des
(Suite à la page 4, colonne
'
'
cris.
*
'r'/
VEA
4
POROTETANI
(Wilson qui regarde dans ses lunettes). Oh! venez voir une, île
magnifique, Cook avait bien raison de l’appeler un paradis.
(Il tend ses lunettes à Jefferson ). Aboyez vous même Révérend.
(Jefferson regardant ). Très juste, mais espérons que le cœur
des Tahitiens seront aussi faciles à conquérir.
Wilson : Vous réussirez, j’en
suis sûr.
Capitaine, une belle baie devant nous, c’est un
abri sûr, nous pouvons y faire escale.
Wilson (qui reprend ses lunettes et regarde ). Excusez Révérend,
c’est le magnifique baie de Matavai.
La voix: Eh! Capitaine c’est vraiment un beau coin pour
Une voix:
relâcher.
Wilson: (regardant). Nous avançons rapidement,
Bientôt
nous
pique droit.
y serons.
Capitaine, ça grouille sur la plage, qu’est ce
qui, se passe ?
(Wilson: Oh oui la vigie à raison, il y a des centaines et des
centaines d’indigènes qui se déplacent sur la plage.
Tenez ils transportent des pirognes à la mer. Ils viennenj: à
La voix: Oh
la rencontre du bateau.
Williams : A’ous
Capitaine ?
rappelle, vous avez fait parti de
l’équipage du Capitaine Cook.
Williams : C’est cela même Capitaine.
Wilson: Pouvez-vous nous servir d’interprète?
Williams: Mais Capitaine, je ne connais pas bien la langue.
nent vers nous. Il y en a de très grosses et
montées par des nom¬
Wilson: Essayez toujours.
Capitaine.
(A Manemane) Eaha oe hinaaro ?
Manemane: (Il répète ce qu il a déjà dit).
Williams: Il dit qu’il vous salue tous au nom du grand
Taaroa et il demandé ou est son grand ami Cook.
Jefferson: Qui peut bien être cet homme? Je voudrais le savoir.
Williams : O vai no
avec une
(regardant). Mais oui, il y a d’ailleurs une très grosse
Te ani faahou atu nei
au
tei hea
roa
te
Tapena Tute ?
Williams : C’est Manemane le grand prête de Ata... Atahu...
Atahuru. Mais il demande
son
ami Cook.
Wilson : Pour lé Capitaine dites-lui que celui-ci est dans
autre pa}'s,
mais qu'il reviendra.
Williams: Aita haere mai. No’na
No’na hoi mai.
la
plate-forme.
La voix : Il y a une pirogue bien ornée avec un homme coif¬
fé d’un très grand chapeau.
oe ?
Manemane : 0 vau o Manemane te iahua rahi no te nfôrae no Atahuru. Aita te Arii o Tu i haere mai, te tia‘i mai
ra ia outou i tahatai.
breux indigènes.
Wilson :
me
\Nillinms : Bien
un
La voix: Eh Capitaine, des quantités de pirogues et elles vien¬
besoin de moi
avez
Wilson: Oui, si je
reva
te tahi
fenua,
e
Jefferson : Nous avons ici devant nous le l'eprésentant de
religion païenne.
Manemane : Mauruuru e te papaa. O vai teie ?
Williams : O Tapena Wilson, no’na faatere te pahi no DnIL
Manemane: E hoa toà ia
no
Tute. Eo vai teie mau
ta pereue ereere ?
(regardant). Oui je crois que c’est le prêtre.
Beaucoup de pirogues sont montées par des guer¬
riers armés de lances. (Toutes les femmes se serrent). Repartons,
ils vont essayers de nous tuer s’ils apprennet que nous sommes
lui mais que nous n’adorons pas le.s idoles. Nous avons
un
seul Dieu, le seul le véritable. Dites aussi que nous
des missionnaires.
sommes venus
Wilson
Williams: Il demande qui vous êtes?
Jefferson : Dites lui que nous sommes des prêtes comme
La voix :
Wilson : Rassurez-vous Mesdames, Cook avait été reçu
même
de la
façon.
La voix : Ils arrivent,
n’entendez-vous pas cette étrange mu¬
sique. (Lu musique commence mais tirs faible).
Jefferson: Ils ont bien heureux Capitaine, et drôle de façon
de rècevoir l’Evangile chez eux.
La voix: Eh Capitaine, ils approchent, ils approchent.
Wilson : (Regardant). Ce sont des pirogues bien rapides.
La voix: Ils sont là Capitaine, ils vont al)order d’un moment
à l’autre.
Aita raton e pure te ofai. No ratou haere mai Tahiti e horoà te Parau no te Atua mau.
Manemane : Aita roa matou e hinaaro ia ratou. Te vai ra
ta matou mau atua, atua
puai e te mana. Aita roa matou
farii i to ratou atua.
e
Williams : Il dit
Tahiti. Ils
qu’il n’accepteront jamais votre Dieu à
qui sont très
sont très attachés à leurs dieux
puissants.
Nolt : Je croix Révérend cjue nous aurons fort à faire,J||k
enracinés à leur religion.
sont bien
Wilson : Laissez les venir et
La voix : Les voici
tachez de bien les recevoir.
ils vont aborder.
Jefferson : Mes frères les voici.
On voix Manemane qui arrive avec des gueri'iers et d’autres
indigènes.
Manemane : Manava outou te mau ratere, ia paruru te atua
rahi o Taaroa ia outou, inaha ua tae mai hoi outou i teie nei
fenua. la farerei tatou na roto i tehau.. Tei hea te Tapena Tute?
Jefferson : Qu’est-ce qu’il vient de dire ?
Wilson : .le n’en sais rien mais il me semble avoir entendu la
voix du Capitaine Cook.
Manemane: Aita te Tapena Tute i apee mai ia outou i teie
tere? Aita roa vau e ite nei ia’na? E hohoà è roa to outou.
Jefferson : Il est très gentil mais, je n’ÿ comprend rien Capitaine.
Wilson : Attendez je pourrai vous trouver un interprète.
Faites envoyer
ici pour leur montrer la vérité.
Williams : No raton e Tahua toà, Tahua no te Atua mau.
'Williams.
(Willioms arrive).
Manemane : A'^aiho tatou i te reira parau.
E te mau rate¬
te hinaaro nei matou e taui i ta matou mau maa. Horoà mai outou i teie mau taoà (taupoo, c to‘i e te pereue).
re,
Williams: Il
demande à faire échange de ces produits
contre les chapeaux, haches,
vestes. Ils veulent en faire of¬
frande à leurs dieux.
Jefferson : Jamais Je m’y oppose. Nous ne sommes pas
ici pour faire du commerce mais pour évangéliser et
venus
distribuer la bonne
parole. D’ailleurs nous n’avons rien à
échanger.
Williaiiis: Aita
taihaa taui.
e
nehenehe. No ratou aita e taui, aita e
Manemane : Aita e peapea e te mau papaa. A tapeà noa’tii
i teie mau maa na outou. l’e hoi nei matou i tahatai. la baere
atoà mai outou, te tia‘i mai ra te
arii ia outou.
( Il s’en ua ).
IMPRIMERIE
EUE F.
JüVENTIN
—
PAPEETE - TAHITI
Fait partie de Vea Porotetani 1958